Wersje językowe
Artykuły
Rekwizyty imienne placówek pocztowych Białołęka Dworska i Warszawa 98 Białołęka Dworska z lat 1951-1962

Tadeusz Wincewicz

Rekwizyty imienne placówek pocztowych Białołęka Dworska i Warszawa 98 Białołęka Dworska z lat 1951-1962

Agencja pocztowo-telekomunikacyjna Białołęka Dworska uruchomiona została 1.04.1949 r., co odnotowane zostało w „Dodatku nr 2 do spisu urzędów, agencyj i pośrednictw pocztowo-telekomunikacyjnych [z 1948 r.]” w dziale „Nowouruchomione placówki pocztowe-telekomunikacyjne w okresie od 1 IV do 30 VI 1949 r.”.

Nie katalogowane usterki nadruków drugiego wydania prowizorycznego tzw. lubelskiego.

Stanisław Ożóg

Nie katalogowane usterki nadruków drugiego wydania prowizorycznego tzw. lubelskiego.

Po zakończeniu pierwszej wojny światowej w latach 1918-1919 nie było jeszcze przygotowanych projektów polskich znaczków pocztowych. W związku z tym, postanowiono by do czasu zaopatrzenia Poczty Polskiej w rodzime znaczki pocztowe używać walorów byłych okupantów. 

 

 

Kryptoznaczek, czyli co?

 

Kryptoznaczek, czyli co?

 

Poczta Polska (PP) wystartowała w październiku 2022 r. z projektem emisji pierwszego w Polsce Kryptoznaczka (KZ) „Polska w kosmosie”. Projekt zakładał emisję czterech tradycyjnych znaczków z tokenem NFT (Kategoria 1-4) oraz tokena NFT (Kategoria 5). Walory trafiły do sprzedaży 7 lutego 2023 r. i są dostępne do kupienia na stronie projektu, w internetowym sklepie filatelistycznym PP oraz wybranych placówkach pocztowych. Token NFT (Kategoria 5) jest dostępny do kupienia tylko na stronie projektu.

 

Druki pocztowe używane przez pocztę Litwy Środkowej 5
Druki pocztowe używane przez pocztę Litwy Środkowej

  

 

Hans Vogels

Druki pocztowe używane przez pocztę Litwy Środkowej

 

12 października 1920 r. z odzyskanego Wilna i Ziemi Wileńskiej powstało ze względu na ówczesną sytuację międzynarodową Polski odrębne państwo pod nazwą „Litwa Środkowa”. Terytorium nowoutworzonej Litwy Środkowej ze stolicą w Wilnie obejmowało powiaty: wileński, trocki, oszmiański i święciański  liczące 13 500 km2 z ludnością około 500 000 mieszkańców. Administrację w Litwie Środkowej objęła Tymczasowa Komisja Rządząca złożona głównie z przedstawicieli miejscowego społeczeństwa, która rozpoczęła organizowanie życia kraju. Z powodu działań wojennych, na całym terenie nie było żadnej placówki pocztowej, przez co nie było też mowy o komunikacji pocztowo-telegraficznej. Należało przystąpić do zorganizowania i uruchomienia na terenie Litwy Środkowej cywilnej komunikacji pocztowo-telegraficznej. 12 października 1920 r. dekretem Tymczasowej Komisji Rządzącej Litwy Środkowej został utworzony dla spraw administracji i organizacji poczt, telegrafów i telefonów Wydział Poczt i Telegrafów Litwy Środkowej. Podlegał on organizacyjnie Departamentowi Pracy, Komunikacji i Robót Publicznych, który w stosunku do Wydziału Poczt i Telegrafów występował jako Ministerstwo Poczt i Telegrafów. Na Naczelnika Wydziału Poczt i Telegrafów został powołany inż. Józef Godwod, a na jego zastępcę inż. Jeremi Łukaszewicz. Wydział Poczt i Telegrafów Litwy Środkowej składał się z 5 oddziałów: 1) Osobowo-Gospodarczego, 2) Pocztowego, 3) Technicznego, 4) Rachunkowo-Kasowego i 5) Ogólnego.

Zadaniem głównym nowoutworzonego Wydziału Poczt i Telegrafów była odbudowa placówek pocztowych przynajmniej w tych ośrodkach, gdzie tego wymagała paląca potrzeba, a więc w miastach powiatowych i innych ważniejszych miejscowościach. Rozpoczęto intensywną pracę otwierania szeregu placówek pocztowych. W tych pracach organizacyjnych Wydział Poczt i Telegrafów Litwy Środkowej korzystał w pewnej mierze z doświadczeń Poczty Polskiej, co wynikało  zresztą z porozumienia się Zarządów Pocztowych Polski i Litwy Środkowej. Wyrażało się to przede wszystkim w tym, że ewakuowana z Wilna do Łodzi w dniu 9 lipca 1920 r. przed zbliżającą się inwazją bolszewicką, a następnie po rozgromieniu bolszewików przeniesiona z dniem 20 października 1920 r. do Grodna dawna Wileńska Dyrekcja Poczt i Telegrafów, z polecenia Ministerstwa Poczt i Telegrafów współpracowała z Wydziałem Poczt i Telegrafów Litwy Środkowej. Współpracowała ona w zakresie organizacji i eksploatacji poczt, telegrafów i telefonów za pomocą dwóch swoich delegatów — wyższych urzędników pocztowych.

4 grudnia 1920 r. zawarto między Rzeczpospolitą Polską a Litwą Środkową tymczasową umowę pocztową w sprawie podjęcia wzajemnych stosunków pocztowych i telegraficznych na podstawie przepisów i taryf obowiązujących w Polsce. W Litwie Środkowej obowiązywał ustrój monetarny polski. Umowa dotyczyła też użycia personelu polskiego do służby pocztowej w Litwie Środkowej. Była ona punktem wyjściowym w nawiązaniu i rozwijaniu prawidłowej komunikacji pocztowo-telegraficznej między Polską a Litwą Środkową. W wyniku tej umowy w dniu 1 maja 1920 r. urzędy i agencje pocztowo-telegraficzne Litwy Środkowej podjęły obrót przesyłek listowych (zwykłych i poleconych) z urzędami w Polsce. Ruch paczkowy nie był na razie dopuszczony. W dniu 1 lipca 1921 r. wprowadzono między urzędami pocztowo-telegraficznimi Litwy Środkowej i Polski ruch paczkowy bez deklarowanej wartości, a w dniu 1 września 1921 r. z deklarowaną wartością. Wreszcie dniu I5 października 1921 r. wprowadzono wzajemny ruch pieniężny za pomocą listów wartościowych, który zdołał w wysokim stopniu ożywić stłumione przez wojnę życie gospodarcze kraju.

Stankiewicz podaje błędnie, że tekst umowy z 4 grudnia 1920 znajduje się w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Poczt i Telegrafów 20 z 1920 r. Umowa ta nie została opublikowana. Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu nie posiada żadną informację. Trzeba dodać, że przy wykonywaniu tej służby pocztowej, poczta Litwy Środkowej na zasadzie wspomnianej umowy pocztowej między Polską a Litwą Środkową z dnia 4 grudnia 1920 r. korzystała za opłatą z druków manipulacyjnych nakładu Ministerstwa Poczt i Telegrafów w Warszawie. Jedynie w dziedzinie znaczków pocztowych Wydział Poczt Litwy Środkowej zachował zupełną odrębność i niezależność w stosunku do Zarządu Pocztowego Polski drukując własne znaczki. Spór między Polską a Litwą o przyszłość Litwy Środkowej przeniesiony na forum międzynarodowe Ligi Narodów zakończył się zwołaniem do Wilna Sejmu Orzekającego Litwy Środkowej, który w dniu 20 lutego 1922 r. opowiedział się jednogłośnie za przyłączeniem Litwy Środkowej do Polski.

Jego konsekwencją było objęcie 6 kwietnia 1922 r. przez Ministerstwo Poczt i Telegrafów RP samodzielnej dotąd administracji pocztowej Litwy Środkowej. Z dniem 1 maja 1922 r. przekazano tę administrację wraz ze znajdującymi się na całym obszarze Litwy Środkowej instytucjami i urządzeniami pocztowymi, telegraficznymi i telefonicznymi oraz z zatrudnionym w tych instytucjach personelem — Dyrekcji Poczt i Telegrafów w Grodnie, jako władzy administracyjnej I instancji. Wkrótce została ona przeniesiona z powrotem do Wilna pod pierwotną nazwą Wileńskiej Dyrekcji Poczt i Telegrafów. Równocześnie nastąpiła na całym terenie Wileńszczyzny pełna unifikacja przepisów o ruchu pocztowym, telegraficznym i telefonicznym według zasad obowiązujących w służbie pocztowo-telegraficznej w Polsce.

Witold Stankiewicz, ʻPoczta, telegraf i telefon na terytorium b. Litwy środkowejʼ, w: Przegląd Pocztowy 8 (1935) s. 122-126, 9 (1935) s. 136-137. Polskie druki pocztowe używane przez Pocztę Litwy Środkowej należą do prawdziwych rzadkości ‘polskiej’ filatelistyki. Do dziś udało mi się zarejestrować tylko trzy różne druki, każdy z nich w 1-3 egzemplarzy. Są to:

  • Druk 25: Zastępczy adres pomocniczy w obrocie wewnętrznym z sygnaturą P.i T. 25. - VI. 920. 400.000.
  • Druk 514: Pismo wywiadowcze o przekazach w obrocie wewnętrznym - bez sygnatury
  • Druk 1007: Pokwitowanie na nadany telegram z sygnaturą P. i T. 1007. VII. 919. 2.500.000.

Prawdopodobnie więcej innych polskich druków pocztowych było używanych przez Pocztę Litwy Środkowej, ale na razie brakuje informacji o tym. Poczta Litwy Środkowej również wydała swoje druki pocztowe. Do dziś udało mi się zarejestrować tylko 2 nakłady druku 73 - Adres pomocniczy w obrocie krajowym z sygnaturami

  • „LUX”. Wilno. - W P.i T. 16·XII·920. 1.000.
  • Zakł. Gr W. LSR. Wilno, - N° 1854 24.XII. 10000.

Jest możliwe, że istnieją dalsze nakłady tego samego druku 73. Nie wiadomo też, czy więcej innych druków było wydanych przez Pocztę Litwy Środkowej.

Dziękuję Julianowi Auleytnerowi, Andrzejowi Kłosińskiemu i Stefanowi Petriukowi za przekazanie mi informacji o drukach pocztowych używanych przez pocztę Litwy Środkowej. Więcej informacji zebrano ze stron internetowych domów aukcyjnych.

 

 

Komentarze do wpisu (5)

9 listopada 2022

http://slkjfdf.net/ - Udemigaqi Evuwaduda asi.yejj.efischer.pl.jsv.us http://slkjfdf.net/

9 listopada 2022

http://slkjfdf.net/ - Ohaloq Ozayacece hix.lvap.efischer.pl.xrw.pi http://slkjfdf.net/

21 listopada 2022

http://slkjfdf.net/ - Umvtike Ufavajaq tkq.frah.efischer.pl.pvv.py http://slkjfdf.net/

21 listopada 2022

http://slkjfdf.net/ - Obigolal Ojixug bdg.zgzz.efischer.pl.klp.ao http://slkjfdf.net/

6 stycznia 2024

Adults Initially, 20 to 80 mg day P levitra en pharmacie en france None of the officials will be able to get their old jobs back, and Boswell will not return as the head of diplomatic security

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper Premium